Een kast waarvan de liggers bestaan uit het hout van een boom die een belangrijke rol in de familie heeft gekregen, een boom waar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen in speelden. Waar de familie op hete zomerdagen bij elkaar kwam, waar iedereen in juli de vruchten van plok. Midden jaren 90 is de boom bij een storm omgewaaid. Uit dit hout heb ik een meubel ontworpen dat verleden en toekomst verbindt. Dit meubel heeft nood aan een tijdloze vormgeving. Een zuiver wit geometrisch volume doorbroken en omgeven door ruwe karaktervolle planken, dragers van het verleden. De zwevende planken overheersen ten op zichtte van het ondergeschikte witte volume. Hierdoor krijgt dit conceptueel meubel een surrealistisch karakter. Wat ik heb gemaakt heb een vertaling van een gedachtegoed, geen conventioneel meubel, maar een conceptuele vertaling. Een eenmalig uniek meubel, waarvan ik hoop dat het ver verwijderd zal blijven van het stort.